عاشق ماندن

نزدیک پنج سال است که به خاطر بچه ها خانه نشین شده ام ، به خاطر شغل امین در شهری دور از خانواده و دوستانم زندگی میکنم، شغل امین جوریست که تا ۴ سرکار است و به ندرت تماس تلفنی در روز داریم، به خاطر سن بچه ها عملا روی هیچ مطالعه و انجام کار تخصصی  تمرکز ندارم و وفتی بیدارند نمیتونم اونها رو انجام بدم، بچه ها و رسیدگی به کار های خونه کل انرژی منو تا عصر تخلیه میکنند وقتی امین میاد با یه کالبد بی روحی از من رو برو میشه که حتی لبخند زدن هم از کالبد انرژی میگیره...

دیروز واسه فرار از فکرهای سمی سعی کردم در روز آواز بخونم و یه ترانه رو با تحریرهای ریزش اجرا کنم...یه کم که تکرار شد دلم خواست کل ترانه و ریتمش رو حفظ کنم و روش یه ده بیست روزی هر روز کار کنم و یه روز واسه امین بخونمش...از فکرش کل روز هی میخوردم به قلبهای قرمز تو هوا ❤

وقتی امین اومد دیگه کالبد بی روح نبودم و وقتی عصر واسه واسه کارهاش دوباره رفت و شب اومد با وجودی که تخلیه کامل انرژی بودم  اژدهایی واسه بلعیدن در کار نبود و واسه بچه ها قصه گفتم و ده و نیم خوابیدیم.

نتیجه گیری فنی و تخصصی اینکه :آواز خوندن🎤 آدم رو از نو عاشق میکند و از تکنیک های پیشنهادی واسه زنده نگهداشتن عشق محسوب می شودخصوصا ترانه غریب آشناگوگوش🎶🎵

 

 

تو از شهر غریب بی نشونی  اومدی تو با اسب سفید مهربونی اومدی
تو از دشتای دور و جاده های پر غبار برای هم صدایی هم زبونی اومدی
تو از راه میرسی پر از گرد و غبار تموم انتظار میاد همرات بهار
چه خوبه دیدنت چه خوبه موندنت چه خوبه پاک کنم غبارو از تنت
غریب آشنا دوست دارم بیا منو همرات ببر به شهر قصه ها
بگیر دست منو تو اون دستات چه خوبه سقفمون یکی باشه با هم
بمونم منتظر تا برگردی پیشم تو زندونم با تو من آزادم

❤❤❤
تو از شهر غریب بی نشونی اومدی تو با اسب سفید مهربونی اومدی
تو از دشتای دورو جاده های پر غبار برای هم صدایی هم زبونی اومدی
تا از راه میرسی پر از گرد و غبار تموم انتظار میاد همرات بهار
چه خوبه دیدنت چه خوبه موندنت چه خوبه پاک کنم غبارو از تنت
غریب آشنا دوست دارم بیا میشینم میشمرم روزا و لحظه ها
تا برگردی بیای بازم اینجا چه خوبه سقفمون یکی باشه با هم
بمونم منتظر تا برگردی پیشم تو زندونم با تو من آزادم